Κάθε φορά που, στην ιστορία του, ο ελληνικός λαός επιχείρησε να διαβεί τον Ρουβίκωνα, έπεσε μέσα και μετά βίας σύρθηκε στην όχθη. Ο αιωνίως βρεγμένος όμως τη βροχή δεν τη φοβάται. Γιατί κουβαλά την ιστορία εκ της οποίας απορρέει ο σεβασμός των εμφρόνων ανθρώπων της Ευρώπης. Κι ο σεβασμός είναι πάντα το καλύτερο εργαλείο για να ξαναστηθείς στα πόδια σου. Χωρίς περιστροφές η Λαγκάρντ μας έβρισε, δείχνοντας ότι ο ρατσισμός είναι βαθιά ριζωμένος στο χαρακτήρα της. Την αποδοκίμασαν όλοι στη Γαλλία, μέχρι και ο πρωθυπουργός της. Μεγάλα προσώπατα στας Βρυξέλλας της είπαν "τι πας να κάνεις; Θέλεις να φύγουν από το ευρώ και να καταστραφούμε;"
Υπάρχουν λοιπόν όρια που οι ξένοι τα βλέπουν κι εμείς κλείνουμε τα μάτια γιατί όλο το κύκλωμα της διαπλοκής μας έχει γανώσει το μυαλό στη μαύρη προπαγάνδα. Αν είμαστε όμως ξύπνιοι, όπως διατεινόμαστε, και όχι ο καθρέφτης της ένοχης εξουσίας που μας μοιάζει, ας το αποδείξουμε στις 17 Ιουνίου.
Υπάρχουν λοιπόν όρια που οι ξένοι τα βλέπουν κι εμείς κλείνουμε τα μάτια γιατί όλο το κύκλωμα της διαπλοκής μας έχει γανώσει το μυαλό στη μαύρη προπαγάνδα. Αν είμαστε όμως ξύπνιοι, όπως διατεινόμαστε, και όχι ο καθρέφτης της ένοχης εξουσίας που μας μοιάζει, ας το αποδείξουμε στις 17 Ιουνίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου