Λίγο πριν αναχωρήσει χτες για το Eurogroup όπου οι εταίροι συνεδρίαζαν για το νέο κοινοτικό προϋπολογισμό, ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς καθησύχαζε τους Έλληνες ότι όλα θα πάνε καλά και ότι θα πάρουμε τη δόση. Η συνεδρίαση όμως για τον προϋπολογισμό μετέβαλε τον πρωθυπουργό σε απλό παρατηρητή μια και ΔΝΤ και ΕΕ δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το πρωτοφανές: Ενώ το ΔΝΤ προτείνει διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους, ο κ. Σαμαράς ακολουθεί πιστά, δια της σιωπής του, την τακτική της Μέρκελ."Το κλίμα αισιοδοξίας και ευφορίας που επιμελώς καλλιεργούσε η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Το πρωτοφανές, όμως, άδειασμα της κυβέρνησης στο Eurogroup δεν είναι κεραυνός εν αιθρία" τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τι σημαίνει η αντιπαράθεση ΔΝΤ-ΕΕ
Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή την περίοδο έχει ξεσπάσει ανοιχτή αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας για το επίμαχο θέμα του ευρωπαϊκού χρέους. Η Ελλάδα είναι και πάλι το πειραματόζωο. Η λύση που θα επιλεγεί για την περίπτωσή μας θα επηρεάσει τη συνολική ευρωπαϊκή λύση. Γι’ αυτό η αντιπαράθεση είναι τόσο ανοιχτή.
Το ΔΝΤ, παρότι βαρύνεται με την εκπόνηση του αντικοινωνικού και αδιέξοδου Μνημονίου, επιμένει στη διαγραφή μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, καθώς με ρεαλιστική ανάλυση εκτιμά ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Η Γερμανία δεν θέλει, τουλάχιστον πριν από τις εκλογές του φθινοπώρου, να ακούσει περί νέου κουρέματος, γιατί γνωρίζει ότι αυτό θα γίνει με δική της επιβάρυνση. Ο Σαμαράς δεν παρεμβαίνει, παρότι λόγοι εθνικού συμφέροντος επιβάλλουν να ζητήσει διαγραφή του χρέους. Τι είδους “διαπραγμάτευση” είναι αυτή, όταν το ΔΝΤ προτείνει διαγραφή του χρέους και η κυβέρνηση κάνει την πάπια;
Διαγραφή του χρέους έγινε και την Άνοιξη με το PSI. Η χώρα, όμως, φορτώθηκε με νέα επαχθή δάνεια. Και το κυριότερο: επιβλήθηκαν νέα μέτρα, που οδηγούν την κοινωνία στον γύψο και μετατρέπουν τη χώρα σε αποικία χρέους. Το σημαντικό, λοιπόν, είναι οι όροι που συνοδεύουν οποιαδήποτε διαγραφή χρέους. Αν η νέα προοπτική συμβαδίζει με την ανάπτυξη και βγάζει τη χώρα από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της κοινωνικής διάλυσης.
Τίποτα από όλα αυτά δεν τολμούν να ψελλίσουν ο πρωθυπουργός και οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι. Αντιθέτως, ακόμη και ο Κουβέλης, που μας έλεγε ότι διαφωνεί με τα εργασιακά και δεν ψήφισε το Μνημόνιο 3, τώρα απευθύνεται προς τους εταίρους και παρουσιάζει την υποταγή ως αρετή. Η κυβερνητική χορωδία επαναλαμβάνει: “Τιμήσαμε τις δεσμεύσεις μας, τώρα να δοθεί η δόση”. Μα, ακριβώς η τήρηση των δεσμεύσεών τους δεν είναι στιγμιαία, αλλά διαρκής διαδικασία, που συνιστά υποταγή. Αυτή η “τήρηση” περιθωριοποιεί τη χώρα και την αφήνει χωρίς φωνή και δύναμη, έρμαιο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις". Πηγή: Left.gr.
Τι σημαίνει η αντιπαράθεση ΔΝΤ-ΕΕ
Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή την περίοδο έχει ξεσπάσει ανοιχτή αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας για το επίμαχο θέμα του ευρωπαϊκού χρέους. Η Ελλάδα είναι και πάλι το πειραματόζωο. Η λύση που θα επιλεγεί για την περίπτωσή μας θα επηρεάσει τη συνολική ευρωπαϊκή λύση. Γι’ αυτό η αντιπαράθεση είναι τόσο ανοιχτή.
Το ΔΝΤ, παρότι βαρύνεται με την εκπόνηση του αντικοινωνικού και αδιέξοδου Μνημονίου, επιμένει στη διαγραφή μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, καθώς με ρεαλιστική ανάλυση εκτιμά ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Η Γερμανία δεν θέλει, τουλάχιστον πριν από τις εκλογές του φθινοπώρου, να ακούσει περί νέου κουρέματος, γιατί γνωρίζει ότι αυτό θα γίνει με δική της επιβάρυνση. Ο Σαμαράς δεν παρεμβαίνει, παρότι λόγοι εθνικού συμφέροντος επιβάλλουν να ζητήσει διαγραφή του χρέους. Τι είδους “διαπραγμάτευση” είναι αυτή, όταν το ΔΝΤ προτείνει διαγραφή του χρέους και η κυβέρνηση κάνει την πάπια;
Διαγραφή του χρέους έγινε και την Άνοιξη με το PSI. Η χώρα, όμως, φορτώθηκε με νέα επαχθή δάνεια. Και το κυριότερο: επιβλήθηκαν νέα μέτρα, που οδηγούν την κοινωνία στον γύψο και μετατρέπουν τη χώρα σε αποικία χρέους. Το σημαντικό, λοιπόν, είναι οι όροι που συνοδεύουν οποιαδήποτε διαγραφή χρέους. Αν η νέα προοπτική συμβαδίζει με την ανάπτυξη και βγάζει τη χώρα από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της κοινωνικής διάλυσης.
Τίποτα από όλα αυτά δεν τολμούν να ψελλίσουν ο πρωθυπουργός και οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι. Αντιθέτως, ακόμη και ο Κουβέλης, που μας έλεγε ότι διαφωνεί με τα εργασιακά και δεν ψήφισε το Μνημόνιο 3, τώρα απευθύνεται προς τους εταίρους και παρουσιάζει την υποταγή ως αρετή. Η κυβερνητική χορωδία επαναλαμβάνει: “Τιμήσαμε τις δεσμεύσεις μας, τώρα να δοθεί η δόση”. Μα, ακριβώς η τήρηση των δεσμεύσεών τους δεν είναι στιγμιαία, αλλά διαρκής διαδικασία, που συνιστά υποταγή. Αυτή η “τήρηση” περιθωριοποιεί τη χώρα και την αφήνει χωρίς φωνή και δύναμη, έρμαιο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις". Πηγή: Left.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου